Vakantie in eigen land: Hamidou is een Kempen ambassadeur voor het project Wereldreizigers.
Als het leven je op een mooie dag naar de andere kant van de wereld stuurt, staat vakantie niet bovenaan je lijstje met prioriteiten. Je focust op een job, een huis en een betere plek creëren voor je kinderen. En als er eindelijk ruimte komt voor vakantie, keer je terug naar dat wat je kent, je land van oorsprong. Deze gloednieuwe Kempen-ambassadeur doet het dit jaar voor het eerst anders. Geen Marokko of Burundi, wel vakantie nemen in de Kempen. ‘Nooit gedacht dat je dit in België kon beleven.’
‘Wij trekken meestal naar Afrika, naar Niger. Back to the roots. En bij voorkeur een maand. Dat is altijd stevig want alle tantes, nonkels, neven en nichten willen ons zien dus is er heel veel bezoek en zijn er voortdurend feestjes. Als je niet moe wil terugkeren, moet je sowieso incognito gaan. Soms hoppen we ook wel eens naar Frankrijk, Engeland of Nederland. Inderdaad, altijd buiten België. Dan pas hebben we het gevoel dat we ‘weg’ geweest zijn.’
Nadir springt uit zijn bed om de dieren te voederen
‘Vakantie in België is voor ‘nieuwe’ Belgen precies geen optie. Dit is dan ook onze eerste vakantie in eigen land en dus ook de eerste keer in de Kempen én op een boerderij. Jerom en Erica, de gastvrije eigenaars van de Berkvenshoeve, hebben ons met open armen ontvangen waardoor we ons meteen thuis voelen. Wij wonen niet zo ver van de haven, dus belanden we hier in een andere wereld. Met frisse lucht, dieren in de tuin en een goed gevulde moestuin die ons nieuwe smaken serveert. De tomaten die we meehebben, hadden we net zo goed thuis kunnen laten. Alles is er, aan wat kleren hadden we eigenlijk genoeg. Mijn verwachtingen zijn dan ook absoluut overtroffen. Het huisje is super proper, mooier dan op de foto’s en onze kinderen mogen samen met Jerom tomaten en fruit plukken. En er is geen tv. Thuis moet ik de afstandsbediening verstoppen om te vermijden dat Nadir, de jongste, ontbijt bij de televisie. Hier rent hij zodra hij wakker is meteen naar buiten om de dieren te voederen.’
‘De drie kinderen zijn dus nu al fan van het boerenleven, straks gaan ze wandelen met Erica en de honden en morgen trekken we samen naar Bobbejaanland. In Niger proberen we ze te tonen wat ze nog niet kennen en hen onder te dompelen in het gewone leven, hier leren we allemaal bij. We hadden bijvoorbeeld geen idee dat er zoveel tomatensoorten bestaan. Voor mijn vrouw die thuis elke dag met verse munt en verveine thee maakt, is dit het paradijs. Niet naar de biowinkel hollen, gewoon plukken. Dit is niet alleen een inspirerende plek, je hebt ruimte en opties zat en toch betaal je een stuk minder dan wanneer je een hotel boekt. Je hoeft dus geen giga budget te hebben om echt te ontspannen. Je kunt op een uurtje van Antwerpen stilvallen en resetten. En als je iets belangrijks vergeten bent, rijd je snel eens terug. Veel nieuwe Belgen denken dat ze minder welkom zijn als ze de taal niet, of niet heel goed, spreken. Maar dat hoeft geen probleem te zijn want met wat Frans of Engels kun je je overal wel verstaanbaar maken. Misschien kunnen logiesuitbaters aangeven welke talen ze spreken?’
Tekst: journaliste Sophie Allegaert
Foto: FMDO
