Een studie kiezen is niet eenvoudig, maar wel belangrijk. Voor Onderwijsambassadeurs vroegen we aan 5 jongeren hoe zij hun keuze gemaakt hebben en welk advies ze zouden geven.
Als 12-jarige kwam Arnold (30) in België wonen. Onderweg van Zaventem naar Oostende keek deze leergierige creatieveling z’n ogen uit en verwonderde hij zich over alle hoge gebouwen. Zijn prille nieuwsgierigheid naar hoe gebouwen gemaakt worden, deden hem kiezen voor een opleiding architectuur in Sint-Lucas (Gent).
Ik kom uit Kameroen, dan ben je plots in Europa en zie je heel veel dingen rond je die anders zijn. Mijn nieuwsgierig kinderhoofd vroeg zich heel veel dingen af. Ik was ook iemand die zijn speelgoed uit elkaar haalde om te weten hoe alles werkt. Op een infodag in de lagere school heeft m’n moeder hierover gepraat met de directrice. Zo kwamen we te weten dat er een architecturale opleiding (KSO) bestond in het Ensorinstituut. Sindsdien had ik maar één droom: architect worden. Voor mijn moeder was het belangrijkste dat ik iets deed dat ik graag zou doen, zodat ik dan zeker m’n best zou doen.
“Weet jij wat een architect doet?”
Ik zeg graag dat ik in het middelbaar architect wou worden omdat ik een idee had van wat een architect was. Tegen het einde van het middelbaar stelde een leerkracht mij de tricky question: weet je eigenlijk wat een architect doet? En toen heb ik dat als huiswerk meegekregen. De vraag overviel me een beetje, ik heb dat toen even gegoogeld en zo vlug ingediend. Toen ging ik naar de universiteit, daar leer je heel andere facetten van wat een architect is of wat het zou moeten zijn. Daarna kom je terecht in de werkwereld en is het nog iets anders. Dat was zo in drie fases een soort van herontdekking van het vak.
Praat met mensen die de opleiding doen die jij wil volgen
In het middelbaar kwamen eens twee oud-leerlingen vertellen over hun opleiding architectuur. De ene was direct naar de universiteit gegaan, de andere had eerst nog een voorbereidend jaar gedaan. Hun verhalen waren voor mij essentieel. Zij hebben een volledige andere insteek dan leerkrachten, zij vertellen echt vanuit het veld. Zij deden echt wat ik wou doen, hun informatie was dus echt zoals woorden in de bijbel (lacht). Leerkrachten kunnen niet vertellen vanuit een beroepservaring, dat heb ik soms wel gemist.
Zoek uit wat je graag doet en volg die droom
Heb ik nog andere tips voor jongeren die een keuze moeten maken? Aan mijn kleinere broers en zus vraag ik soms: wat doe jij graag? De essentie is niet wat je gaat doen, de essentie is het besef dat je wel een beroep gaat moeten kiezen om te doen. Kies niet omwille van het beroep zelf, maar omdat je weet dat je het graag zal doen en dat je het ook gaat kunnen blijven doen. Neem de tijd om dat te ontdekken en zoek dan een balans tussen je droom, wat je graag doet en waar je goed in bent. Vergeet daarbij niet dat sommige vakken die je minder liggen, ook belangrijk zijn. Zo kan je als je maker van computergames wilt worden, goed zijn in informatica maar niet je best doen voor Engels. Dat heb je ook nodig om je droom te realiseren.
Durf falen
Een heel belangrijk punt daarbij is dat jong zijn een soort van joker is die je echt wel kan inzetten om fouten te maken en opnieuw te proberen. Wees dus niet bang want fouten maken is net een deel van het leerproces. Als je in een bepaalde richting geduwd worden die jou niks zegt, dan moet je je vasthouden aan die droom, gedachte of gevoel van wat je graag wil doen. Focus niet op wat je nog niet kunt, maar werk hard aan die zwakkere puntjes. Zo heb je het tenminste wel geprobeerd, dat vind ik het belangrijkste.
Trouwens echt falen doe je pas wanneer je opgeeft en stopt met proberen!