Hier keek ik al even naar uit. Een recent gevormd Compagnonsduo interviewen naar aanleiding van de ‘Week van de Verbondenheid’ in de gezellige bar ‘Et Alors’ met het allermooiste zeezicht van Oostende. Het is donderdag late namiddag, bewolkt met af en toe een zonnetje. De stevige wind nodigt me uit om naar binnen te gaan. Ik kies een plekje aan het raam en maak niet veel later kennis met Stoffel en Mahmoud voor een boeiend gesprek.
Even ter verduidelijking: het buddyproject Compagnons verbindt nieuwkomers met een lokale buddy op basis van een gedeelde interesse. Buddy’s helpen nieuwkomers hun weg te vinden in de nieuwe stad, zodat ze een netwerk kunnen uitbouwen en kennis kunnen maken met het leven in hun nieuwe thuisstad. Stoffel en Mahmoud zijn zo’n recent gevormd duo.
Stoffel, een veertiger, geboren in Oostende, even uitgeweken richting Gistel, maar sinds 2003 terug in de koningin der badsteden. Hij studeerde Sociale Revalidatiewetenschappen in Leuven, Sociaal Werk in Brugge en volgde een postgraduaat Publiek en Social Profit Management. Hij werkte bijna vijftien jaar voor het sociaal middenveld in Oostende. Momenteel werkt hij voor het Vlaams Departement Zorg in Brussel. Hij is gelukkig getrouwd en houdt van fietsen, een goeie koffie en een bezoekje aan het toneel in de Grote Post.
Mahmoud is vijfentwintig en komt uit Jemen. Hij woont zo’n drie jaar in België, waarvan anderhalf jaar in Oostende. Mahmoud volgt momenteel Nederlands via het Centrum voor Volwassenenonderwijs en droomt ervan om hierna verder te studeren in de richting van informatica. Hij werkt als takeawaykoerier en houdt van fotografie en naar voetbal kijken. Zijn favoriete ploegen? Liverpool en Barcelona, uiteraard!
Hoe zijn jullie bij FMDO en het project Compagnons terechtgekomen?
Stoffel: “Ik ken Compagnons al lang. Toen ik voor een vzw werkte, had ik contact met een medewerker van FMDO. Hiernaast zijn mijn ouders al een paar jaar buddy in Gistel. Het buddyproject moet ook voor mij een meerwaarde zijn. Ik heb een aangeboren visuele beperking. Daardoor kan ik enkel fietsen met een duofiets. Zonder die fiets kan ik niet deelnemen aan het verkeer, dus het is een heel belangrijk onderdeel van mijn leven. Samen fietsen met een ‘compagnon’ leek me een win-win. Ik heb een heftige COVID-19-periode achter de rug waardoor het voor mij moeilijk was om na deze crisis meer naar buiten te komen. Ik nam contact op met FMDO en stelde me kandidaat als buddy. Niet veel later kreeg ik een telefoontje en zo ging de bal aan het rollen.”
Mahmoud: “Toen ik in de OKAN-klas (onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers) zat, vertelde ik aan de leerkracht dat ik vrijwilligerswerk wou doen. Ik woon alleen en had niemand om Nederlands mee te praten. Ik kreeg de gegevens door van een dame die nieuwkomers helpt te integreren hier in Oostende. Zij sprak over FMDO. Zo’n jaar geleden nam ik contact met hen op en deed ik vrijwilligerswerk via het project ‘8400 TALENTEN’. Ik hielp met plezier mee met het onthaal in Mu.ZEE (museum voor moderne en hedendaagse kunst). Vier maanden geleden kwam ik in contact met Marina van Compagnons.”
Hoe verliep jullie match?
Mahmoud: “Onze eerste ontmoeting was half april. Voor mij is het mijn tweede match.”
Stoffel: “Een maand na mijn gesprek werden Mahmoud en ikzelf gematcht. Iedereen was meteen enthousiast. Na het gesprek zijn we gaan wandelen en we zijn ook vrij snel samen gaan fietsen.”
Wat hebben jullie intussen gedaan?
Mahmoud: “Wandelen, iets drinken en uiteraard fietsen met Stoffel zijn duofiets staan al op onze teller. Het eerste wat ik zei toen ik de fiets zag, was: ‘wauw’. Het is helemaal anders fietsen dan een ‘gewone’ fiets. We zitten naast elkaar, je moet elkaars tempo volgen en het is makkelijker om met elkaar te praten.”
Stoffel: “Onze eerste ontmoeting was een wandeling waarbij we veel Nederlands met elkaar praatten. Onze eerste fietstocht was ook eentje om niet te vergeten. We haalden de fiets samen op en bij de start was er meteen een tijdelijke hindernis. We hadden een lekke band. We zochten een fietsenwinkel om de band te herstellen, dat is gelukt en we zijn thuisgeraakt (glimlacht).”
“Don’t listen to the naysayers’. Doe het vooral wél! Een helder plan helpt om niks te forceren.”
Wat is de meerwaarde van Compagnons?
Stoffel: “Compagnons is voor mij een uitdaging om nieuwe dingen te doen en om Nederlands te oefenen met Mahmoud. Hoe pak ik dit aan zonder de ‘schoolmeester’ te zijn? Dat is een boeiend gegeven. Hiernaast is het samen fietsen voor mij een grote troef. Dat is echt fantastisch (straalt). Ik fietste hiervoor vooral met mijn vrouw, maar zij heeft ook haar eigen fijne, artistieke hobby’s en brede interesses. Soms wil zij gewoon gezellig thuis zijn in plaats van er telkens op uit te trekken. Het is fijn dat ik met Mahmoud op pad kan gaan. We deden intussen meerdere fietsritjes en het is interessant om enkele mooie plekken in de stad te tonen aan hem, zoals het Zeeliedenmonument.”
Mahmoud: “Door Compagnons leer ik nieuwe mensen kennen, oefen ik mijn Nederlands verder, kan ik leuke activiteiten doen en fietsen met Stoffel. Ik heb nieuwe plekjes leren kennen, zoals de Japanse tuin.”
Wat hebben jullie van elkaar geleerd?
Stoffel: “Dat je moet openstaan voor elkaars verhaal en elkaars interesses. Zo gaan we binnenkort naar Brussel naar een restaurant van een vriend van Mahmoud. Ik wil ook dingen doen die Mahmoud boeiend vindt en meer openstaan voor de wereldkeuken. We hebben een totaal ander leven en net dat maakt het zo leerrijk en boeiend.”
Mahmoud: “Ik ben Stoffel dankbaar dat ik nieuwe plekjes in Oostende leerde kennen en dat ik mee mag met zijn Fun2go duofiets.”
Blijven jullie vrienden als het traject stopt?
Mahmoud: “(Vastberaden). Zeer zeker en graag.”
Stoffel: “Ook heel graag. En intussen uitzoeken of het waar is dat ik een goede leerkracht Nederlands ben (knipoogt).”
Ik interview jullie in het kader van de ‘Week van de Verbondenheid’. Het is belangrijk dat we meer opkomen voor menselijke warmte en oprechte verbinding. Om muren te breken tussen mensen. Muren waarachter eenzaamheid schuilgaat. Hoe staan jullie hiertegenover?
Stoffel: “Relatiedeskundige Rika Ponnet maakte een mooie podcast voor Radio 1 ‘hoe help ik mijn eenzame broer’. Ze countert de vraag door te kijken wat die persoon voor jou kan doen. Daar zit de sleutel volgens mij. Wat kan iemand doen voor mij? Wat is een echte meerwaarde? Er is niks mooier dan mensen die elkaar vinden, op welke manier ook.”
Zijn Belgen sociale mensen?
Mahmoud: “Het is niet evident om vrienden te maken. Als ik ergens een koffie ga drinken, praat niemand met me. Ik kwam alleen toe in Oostende, maar intussen ken ik hier wel wat mensen met wie ik afspreek.”
Heb je dromen?
Mahmoud: “Ik wil iets betekenen voor mezelf en voor de andere mensen. Ik wil vooral iets teruggeven aan de maatschappij.”
“Door Compagnons leer ik nieuwe mensen kennen, oefen ik mijn Nederlands verder en kan ik leuke activiteiten doen. Ik heb nieuwe plekjes leren kennen, zoals de Japanse tuin.”
Wat wil je zeggen aan iemand die twijfelt om mee te doen?
Mahmoud: “Doen! Je leert de Belgische cultuur veel sneller kennen.”
Stoffel: “Denk na wat jouw wensen zijn en vertrek van daaruit. Ik verschiet er eigenlijk van dat er meer gelijkenissen zijn tussen ons dan ik dacht. Mahmoud is opgegroeid in een andere cultuur, maar heeft naar mijn gevoel moderne opvattingen, ook over opvoeding bijvoorbeeld. Ik eindig graag met een quote van Arnold Schwarzenegger die ik vaak gebruik: ‘Don’t listen to the naysayers’. Doe het vooral wél! Een helder plan helpt om niks te forceren.”
Meer informatie?
Contacteer Marina via marina@fmdo.be | 0497 49 46 35 of Sara via sara@fmdo.be | 0499 71 38 62
Compagnons Oostende bestaat dankzij de samenwerking met stad Oostende.
Tekst: Sofie Verheye – communicatieverantwoordelijke FMDO