Letense is geboren in het jaar 1973 in Asmara, de hoofdstad van Eritrea. Op dat moment woedde er de burgeroorlog, dat werd uitgevochten tussen de Eritrese onafhankelijkheids- beweging en de Ethiopische regering. Dit conflict had een grote impact op Letense en haar gezin.
Letense komt uit een groot gezin, met zes zussen en drie broers. Haar vader was administratief medewerker voor een school en verantwoordelijk voor de boekhouding. Letense was ongeveer tien jaar toen ze met haar familie verhuisde naar Mendefera, de geboortestad van haar vader.
De mooiste herinneringen aan haar kindertijd zijn de bijeenkomsten met haar familie. De volledige familie ging samen naar de kerk, de vrouwen droegen een mooie witte sjaal om hun haren te bedekken. Na de kerkdienst werd er Injera (brood gemaakt van teffmeel) met vlees en groente gegeten. De moeder van Letense schonk de volwassen familieleden mes (een soort honingwijn) en de traditionele siwa (sterk bier). Samen eten en drinken met familie was telkens een feestelijke gebeurtenis, waar Letense nostalgisch naar terugkijkt.
Toen ze negentien jaar was, verhuisde ze naar Ethiopië, waar ze wetenschappen studeerde aan de universiteit. Nadat ze was afgestudeerd, gaf ze les op een Ethiopische middelbare school. In 1998 brak er opnieuw een zwaar gewapend conflict uit tussen Eritrea en Ethiopië. Door deze oorlog besliste de president van Ethiopië dat Eritrese vluchtelingen niet meer welkom zijn. Letense moest gedwongen terug naar Eritrea, waar ze een verplichte en zware militaire training kreeg. Letense was drie maanden actief in het leger als administratief medewerker. Hierna verhuisde ze naar Massawa om les te geven aan de middelbare school. Hier leerde Letense haar ex-man kennen, de vader van haar twee dochters Bietu (16 jaar) en Tiemar (13 jaar).
Letense heeft drie jaar geleden beslist om Eritrea te ontvluchten. Samen met haar dochters wandelde ze achttien uur lang tot ze een vluchtelingenkamp bereikten in Ethiopië. Daar verbleef ze 45 dagen in een ongezonde omgeving met onvoldoende eten en drinken en erg slechte hygiënische omstandigheden. Na anderhalve maand vluchtte ze naar Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië. Hier nam ze samen met haar dochters het vliegtuig naar België, waar haar vluchtverhaal eindigt. Toen ik Letense vroeg of ze hier warm onthaald werd, zei ze: “België is goed voor mij en mijn dochters, de mensen zijn hier goed.” Ze is erg dankbaar voor FMDO vzw, Samen DiVers en de sociaal assistentes die haar en haar dochters ondersteunen. Wie een goedlachse dame ontmoet aan de kassa van de Oxfam Wereldwinkel in Oostende, heeft waarschijnlijk het geluk kennis te maken met Letense. Een prachtige dame met een sterk verhaal.
© Tekst: Saartje Decaluwe